ขั้นตอนการแก้ปัญหา

ขั้นตอนการแก้ปัญหาด้วยคอมพิวเตอร์

1. การนิยามปัญหา (Problem Definition)
ในขั้นแรกของการแก้ปัญหา สิ่งสำคัญที่สุด คือเราต้องทำความเข้าใจให้ได้ว่าปัญหาคืออะไร ประเด็นหลักอยู่ที่ใด และต้องการให้ได้ผลลัพธ์อะไรอ่านต่อ

การใช้คอมพิวเตอร์แก้ปัญหา

หลักการแก้ปัญหา
ในชีวิตประจำวันทุกคนต้องเคยพบกับปัญหาต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นปัญหาด้านการเรียน การงาน การเงิน หรือแม้แต่การเล่นเกม เมื่อพบกับปัญหา แต่ละคนมีวิธีที่จะจัดการหรือแก้ปัญหาเหล่านั้นแตกต่างกันไป ซึ่งแต่ละวิธีการอาจให้ผลลัพธ์ที่เหมือนหรือแตกต่างกันเล็กน้อย ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับความรู้ ความสามารถ อ่านต่อ

กระบวนการเทคโนโลยีสารสนเทศ

กระบวนการเทคโนโลยี (Technological Process) คือ ขั้นตอนการแก้ปัญหาหรือตอบสนองต่อความต้องการ ซึ่งจะก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงจากทรัพยากรให้เป็นผลผลิตหรือผลลัพธ์ ระบบเทคโนโลยีประกอบด้วยกระบวนทางเทคโนโลยีทั้งหมด 7 ขั้นตอน ได้แก่ อ่านต่อ

มารยาทและข้อบังคับในการใช้อินเทอร์เน็ต

บัญญัติ 10 ประการ ของการใช้อินเทอร์เน็ต
มารยาทในการใช้อินเทอร์เน็ตซึ่งเป็นจรรยาบรรณที่ผู้ใช้ควรยึดถือไว้ เรียกว่าบัญญัติ 10 ประการของการใช้อินเทอร์เน็ตก็คือ

อ่านต่อ

คุณธรรมและจริยธรรมในการใช้งานอินเตอร์เน็ต

คุณธรรมและจริยธรรมในการใช้งานอินเตอร์เน็ต ในสังคมอินเทอร์เน็ตนั้น มีทั้งคนดีและคนไม่ดีเช่นเดียวกับสังคมทั่วไป ผุ้ใช้ที่ไม่ระมัดระวังจึงอาจถูกล่อลวงไปในทางที่ผิดหรือก่อให้เกิดอันตราย อ่านต่อ

                                             

การใช้บริการต่างๆบยอินเทอร์เน็ต

เวิลด์ไวด์เว็บ (WWW) เวิลด์ไวด์เว็บ หรือเครือข่ายใยแมงมุม เหตุที่เรียกชื่อนี้เพราะว่าเป็นลักษณะของการเชื่อมโยงข้อมูล จากที่หนึ่งไปยังอีกที่หนึ่งเรื่อยๆ อ่านต่อ

การเชื่อมต่ออินเทอร์เน็ต

ส่วนใหญ่การเชื่อมต่อแบบหมุนโมเด็ม (Remote Access) จะเป็นการเชื่อมต่อมาจากทางบ้าน และการเชื่อมต่อแบบ LAN จะเป็นการเชื่อมต่อภายในองค์กร โดยจะขอกล่าวถึงการเชื่อมต่อแบบหมุนโมเด็มก่อน ดังนี้ อ่านต่อ

การทำงานของอินเทอร์เน็ต

การทำงานของอินเทอร์เน็ต
การสื่อสารข้อมูลด้วยคอมพิวเตอร์จะมีโปรโตคอล (Protocol) ซึ่งเป็นระเบียบวิธีการสื่อสารที่เป็นมาตรฐานของการเชื่อมต่อกำหนดไว้ โปรโตคอลที่เป็นมาตรฐานสำหรับการเชื่อมต่ออินเทอร์เน็ต คือ TCP/IP (Transmission Control Protocol/Internet Protocol) อ่านต่อ 

ความหมายและพัฒนาการของอินเทอร์เน็ต

 อินเทอร์เน็ต (Internet) หมายถึง เครือข่ายของระบบเครือข่ายคอมพิวเตอร์ต่าง ๆ ที่เชื่อมโยงกันเป็นระบบเครือข่าย คอมพิวเตอร์ขนาดใหญ่  อ่านต่อ

เรื่องเเม่

ตั้งแต่เล็กจนเติบใหญ่ได้เรียนรู้ แม่เฝ้าดูอยู่ข้างกายไม่หน่ายหนี
อยากเห็นลูกสุขสบายในชีวี เป็นคนดีที่สังคมนั้นชมเชย

แม่เปรียบเสมือนครูคนแรกของฉัน เป็นคนสอนให้ฉันรู้จักกับคำ คำแรกของชีวิต คำแรกที่ฉันพูดได้คือคำว่าแม่ คำที่มีความหมายมากที่สุดในชีวิตของฉันแม่ตั้งท้องฉันมาตั้งเก้าเดือน หนักแค่ไหนแม่ไม่เคยบ่น แม่เสียสละทั้งกายและใจเพื่อลูกได้ ถึงแม้จะหิวขนาดไหนแม่ก็ไม่เคยบ่นเลย ขอให้ลูกได้อิ่มก็พอแล้ว แม่เปรียบเสมือนดวงอาทิตย์ที่คอยส่องแสงให้ฉันในยามที่ฉันท้อแท้ หมดแรง หมดหวัง กำลังใจทุกอย่างก็มีแต่แม่ที่คอยให้กำลังใจให้ฉันเสมอมา

ก้าวแรกในชีวิตของฉัน คำพูดคำแรกเกิดขึ้นได้ก็เพราะแม่ แม่ที่คอยเสียสละหยาดเหงื่อแรงกายเพื่อฉัน ทำงานหนักเพื่อฉันทุกหยาดเหงื่อที่ไหลหยดลงมาแม่ไม่เคยคิดว่ามันคือความเหนื่อยหรือความยากลำบากแม้แต่น้อยแต่แม่ของฉันคิดว่าหยาดเหงื่อที่ไหลหยดลงมานั้นคืออนาคตของฉัน แม่ของฉันเปรียบเสมือนพยาบาลที่ทำงานดูแลฉันโดยไม่คิดค่าแรงใดๆเลย ยามที่ฉันป่วยไข้ ไม่สบายก็มีแต่แม่ที่คอยดูแลอยู่ตลอดเวลา บางคืนก็ไม่ได้นอนด้วยซ้ำไป แต่ฉันก็ไม่เคยเห็นแม่บ่นเลยแม้แต่น้อย

บางครั้งในเวลาที่ฉันเศร้าไม่สบายใจทุกข์ใจ ฉันก็มองกลับไปดูก็เห็นแต่แม่ที่เศร้ากว่า ตั้งแต่เล็กจนเติบใหญ่มาจนถึงทุกวันนี้ก็เพราะแม่ บางครั้งที่ฉันทำผิดก็ดุด่าแต่ฉันก็เข้าใจว่าทุกคำที่แม่ด่าคือความหวังดีไม่อยากให้ลูกทำผิด ฉันจึงจะพยายามทำทุกอย่างให้แม่มีคามสุข ไม่ผิดหวังกับฉันที่แม่ทำทุกอย่างทนหนักทนลำบากในการทำงานที่แลกด้วยหยาดเหงื่อก็ขอเพียงแต่เห็นลูกประสบความสำเร็จในชีวิต ฉันจะพยายามตั้งใจเรียนให้สบกับที่แม่ของฉันได้ลงทุนไปด้วยหยาดเหงื่อ ฉันจะไม่ยอมให้เหงื่อทุกหยดของแม่สูญเปล่า

สองมือนั้นประกบลง พนมไหว้ ด้วยหัวใจ ที่คงรัก แม่เสมอ

แม่เจ็บช้ำ เศร้าใจ นอนละเมอ ลูกพร่ำเพ้อ แค่ไหน แม่เตือนเอา

ครบกำหนด ลูกเกิด วันเจ็บ แม่ทนเก็บ ความเศร้า ลูกสมหวัง

ลูกผิดพลาด ทุกอย่าง แม่รับฟัง ลูกสมหวัง แม่มีสุข หมดทุกข์ใจ

ไดร์อารีกับความทรงจำของวันวาน

                                                     ไดร์อารีกับความทรงจำของวันวาน
.......กาลครั้งหนึ่งตอนดิฉันอยู่อนุบาล2ดิฉันเรียนอยู่ที่โรงเรียนดาวโด่งแต่ก็มีเรื่องจนต้องย้ายโรงเรียน
วันหนึ่งยายได้ไปส่งดิฉันที่โรงเรียนวันนั้นก็เป็นวันปกติที่ไปเรียนพอถึงตอนกลางวันก็ได้เวลานอนของเด็กๆในช่วงนั้นแต่พอดีดิฉันนอนไม่หลับก็เลยนอนเล่นไปคนเดียวเพราะเพื่อนคนอื่นหลับไปหมดแร้วครูก็เลยมาว่าดิฉันว่าชวนเพื่อนคุยแต่ดิฉันได้บอกไปแรัวว่าไม่ได้คุยกับคนอืิ่นแร้วครูก็เลยเดินมาตีดิฉันก็เลยร้องไห้ตอนยายมารับกับบ้านดิฉันก็ไม่ได้บอกยายว่าดิฉันโดนตีพอกับบ้านยายก็พาดิฉันไปอาบน้ำยายก็เลยเห็นว่าก้นดิฉันนั้นเเดงยายก็เลยถามว่าดิฉันไปโดนอะไรมาดิฉันดิฉันก็ เลยบอกว่าดิฉันโดนครูตีพอมาอีกวันหนึ่งยายก็พาดิฉันไปย้ายโรงเรียนดิฉันได้มาเรียนอนุบาล3ที่โรงเรียนประกอบวิทยาดิฉันได้เจอเพื่อนใหม่อีกหลายคนตอนแรกการเรียนของดิฉันนั้นไม่ค่อยดีนักพอดิฉันได้เรียนไปเรื่อยๆก็เริ่มเข้าใจมากขึ้นแต่ตอนอนุบาลก็ไม่ค่อยได้เรียนอะไรมากนักกินแร้วก็นอนตอนขึ้นป.1ดิฉันเรียนแย่มากดิฉันไม่ค่อยเข้าในการสอนครูดิฉันอ่านหนังสือไม่ได้แต่ครูก็พยายามสอนดิฉันให้อ่านหนังสือได้พอเกรดออกมาดิฉันไม่ค่อยพอใจกับเกรดมากนักเพราะตอนนั้นฉันไม่คอยเอาใจใส่กับเรื่องการเรื่องมากนักดิฉันจึงได้ที่7พอขึ้นป.2ดิฉันก็เริ่มสนใจในการเรียนมากขึ้นแต่ครูประจำชั้นของดิฉันดุมากก็เลยต้องตั้งใจเรียนเป็นพิเศษดิฉันตั้งใจในการเรียนมากจนเกรดออกดิฉันภูมิใจมากที่ดิฉันเริ่มเรียนได้ดีขึ้นดิฉันสอบได้ที่3ดิฉันรู้สึกดีมากขึ้นป.3ดิฉันสอบมากเพราะมีครูประจำชั้นสวยและใจดีมากดิฉันชอบเรียนวิชาคณิตมากในตอนนั้นเพื่อนในห้องดิฉันทุกคนน่ารักมากคะโดยเฉพาธเพื่อนผู้หญิงนิสัยดีเป็นบางคนเราอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุขแต่ก็มีบางคนที่ไม่ถูกกันจึงไม่ค่อยได้คุยกันเพราะมันชอบชวนทะเลาะดิฉันไม่ค่อยสักเท่าไรแต่เวลาไปไหนกันก็ไปกันทั้งห้องทำให้ห้องเราสนิทกันเป็นพิเศษเราตั้งใจเรียนกันทุกคนอาจมีบางคนที่เกเรไปบางส่วนมากจะเป็นผู้ชายป.3ดิฉันสอบได้ที่2ขึ้นป.4ดิฉันไม่ค่อยชอบเพราะครูประจำชั้นชอบว่าดุและตีเจ็บมากแต่บ้างที่ฉันก็ชอบเพราะไม่ค่อยได้เรียนและเกรดปีนั้นของดิฉันก็ไม่ค่อยดีนักดิฉันสอบได้ที่4พ่อกับแม่ของดิฉันนั้นท่านไม่ได้ว่าอะไรเพราะยังเป็นเกรดที่พอใช็ไม่ถึงกับเเย่มากนักพอขึ้นป.5ฉันไม่ค่อยชอบเรียนนั้นครูดุมากและให้ท่องคำศัพท์เป็นประจำทุกวันฉันไม่ชอบการท่องคำศัพท์เท่าใรเพราะมันเป็นเรื่องที่ยากสำหรับฉันมันจึงทำให้ฉันโดนตีทุกวันและวิชาอังกฤษนั้นยากมากเพราะครูให้อ่านแต่ภาษาอังกฤษปีนั้นดิฉันไม่ค่อยเครียดมากในการเรียนเพราะทุกวิชาง่ายยกเว้นภาษาอังกฤษทำให้ดิฉันชอบได้ที่4ก็ไม่เครียดเท่าใรป.6ปีนี้ดิฉันตั้งใจมากตั้งใจเรียนทุกวิชาอาจจะลืมไปบ้างแต่มันก็ผ่านไปได้ด้วยดีทำให้ปีนั้นดิฉันสอบได้ที่1พ่อกับแม่ดีใจมากเลยพาดิฉันไปเลี้ยงkfcเรามีความสุขมากและเวลาก็ผ่านจนถึงตอนที่ดิฉันต้องไปสอบเข้าเรียนม.1ดิฉันเลือกที่จะมาเรียนต่อที่โรงเรียนถาวรานุกูลผู้อำนวยการโรงเรียนให้ดิฉันมาสอบเข้าห้องพิเศษดิฉันก็มาแต่ที่บ้านของดิฉันไม่มีใครอยู่เลยเพราะเขาไปเที่ยวกันหมดดิฉันก็อยากไปแต่ต้องไปสอบดิฉันรู้อยู่แล้วว่าไม่ติดแน่นอนเพราะข้อสอบมันยากเกินไปสำหรับฉันแร้วเวลาสอบห้องธรรมดาก็มาถึงดิฉันไปสอบอย่างไม่ค่อยมั่นใจนักแต่การสอบก็ผ่านไปได้ด้วยดีดิฉันคิดว่าขอสอบมันยากมากแต่เพื่อนของดิฉันที่อยู่ใกล้ๆบ้านดิฉันนั้นเขาบอกว่ามันง่ายมากดิฉันนึกในใจว่าก็คอยดูแล้วกันว่าใครจะได้ห้องต้นกว่ากันดิฉันไม่ค่อยชอบเพื่อนข้างบ้านเพราะเขาขี้อวดมีอะไรที่ดีกว่าก็จะมาอวดวันฟังผลก็มาถึงดิฉันรู้สึกตื่นเต้นผลออกมาดิฉันได้ที่65สรุปคือดิฉันอยู่ห้อง9แต่เพื่อนคนที่ขี้อวดนั้นอยู่ห้อง11ดิฉันได้รู้จักเพื่อนอีกหลายคนเรียนตอนเเรกทุกคนยังไม่ค่อยสนิทกันมากนักเราต่างคนต่างเรียนเทอม2เราทุกคนสนิทกันมากขึ้นรู้จักสนิทกันทั้งห้องไปไหนไปกันมีความสุขมากที่อยู่ด้วยกันถ้าต้องมีใครคนหนึ่งคงต้องเสียใจแย่มอ.1ผ่านไปได้ด้วยดีดิฉันชักเริ่มจะไม่ค่อยชอบการเข้าค่ายแล้วเพราะว่ามันน่าเบื่อครูฝึกโหดทำทุกคนปวดขาไปหมดเลยมอ.2เราระกกันเหมือนพี่น้องปีนี้มีที่ปรึกษาที่ดีน่ารักเอาใจใส่นักเรียนทุกคนรักเหมือนลูกอาจารย์บอกนะทุกอย่างอาจารย์ทำให้หมดตอนนี้ห้องดิฉันสบายมากตอนนี้แทบจะไม่ต้องทำอะไรเลยเพราะวิ่ง50รอบเราวิ่งกันครบทุกคนแล้ว บันทึกการอ่านเล่มสีแดงก็ครบแร้วสีชมพู่ก็ครบแร้วตอนนี้ห้องดิฉันเหลือบันทึกความดีเล่มเดียวนี้คือความทรงจำทั้งหมดที่ดิฉันนั้นพอที่จะจำได้

ประวัติ

ชื่อ เด็กหญิง ชนิกา   พุทธสอน  ม.2/9  เลขที่27 โรงเรียนถาวรานุกูล